اختلال پارانوئید

اختلال پارانوئید (PPD) یکی از شرایطی است به نام اختلالات شخصیتی که شامل روشهای عجیب و غریب یا غیر عادی تفکر است. افراد مبتلا به PPD همچنین از پارانویا رنج می برند ، بی اعتمادی و ظن نسبت به دیگران ، حتی اگر دلیلی برای سوء ظن وجود نداشته باشد.

  روی شماره کلیک کنید

تماس : 09303477528

این اختلال معمولاً از اوایل بزرگسالی شروع می شود و به نظر می رسد در مردان بیشتر از زنان شایع است.

علائم اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

افرادی که مبتلا به PPD هستند همیشه نگهبان هستند و معتقدند که دیگران دائماً در تلاش هستند تا آنها را آزار دهند ، آسیب ببینند یا آنها را تهدید کنند. این عقاید عموماً بی اساس و همچنین عادت های سرزنش و بی اعتمادی آنها ممکن است در توانایی آنها در ایجاد روابط نزدیک اختلال ایجاد کند. افراد مبتلا به این اختلال:

    چه عواملی باعث اختلال شخصیت پارانوئید می شود؟

    چگونه اختلال شخصیت پارانوئید تشخیص داده می شود؟

    چگونه اختلال شخصیت پارانوئید درمان می شود؟

    چه عوارضی با اختلال شخصیت پارانوئید همراه است؟

    چشم انداز افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید چیست؟

    آیا می توان از اختلال شخصیت پارانوئید جلوگیری کرد؟

اختلال پارانوئید را میتوانید در کلینیک روانشناسی درمان کنید.

اختلال شخصیت پارانوئید (PPD) یکی از شرایطی است به نام اختلالات شخصیتی “خوشه A” که شامل روشهای عجیب و غریب یا غیر عادی تفکر است. افراد مبتلا به PPD همچنین از پارانویا رنج می برند ، بی اعتمادی و ظن دیگران نسبت به دیگران ، حتی اگر دلیلی برای سوء ظن وجود نداشته باشد.

این اختلال معمولاً از اوایل بزرگسالی شروع می شود و به نظر می رسد در مردان بیشتر از زنان شایع است.

افرادی که مبتلا به PPD هستند همیشه نگهبان هستند و معتقدند که دیگران دائماً در تلاش هستند تا آنها را آزار دهند ، آسیب ببینند یا آنها را تهدید کنند. این عقاید عموماً بی اساس و همچنین عادت های سرزنش و بی اعتمادی آنها ممکن است در توانایی آنها در ایجاد روابط نزدیک اختلال ایجاد کند. افراد مبتلا به این اختلال:

خصوصیات افرادی که دچار اختلال پارانوئید هستند چیست؟

در تعهد ، وفاداری یا اعتماد به نفس دیگران شک کنید ، اعتقاد دارید دیگران از آنها استفاده می کنند یا آنها را فریب می دهند

به دلیل ترس از اینکه اطلاعات علیه آنها استفاده خواهد شد ، تمایلی به اعتماد به نفس در دیگران یا افشای اطلاعات شخصی ندارند

کینه ای هستند

حساس هستند و انتقاد را نمیپذیرند

حملات مبهم به شخصیت آنها که برای دیگران مشهود نیست. آنها عموماً با عصبانیت واکنش نشان می دهند و سریع تلافی می شوند

بدون دلیل ، به ظن های مکرر شک کنید که همسران یا دوستداران آنها بی احساس هستند

به طور کلی در روابط خود با دیگران سرد و دور هستند و ممکن است کنترل و حسادت شوند

نمی توانید نقش آنها را در مشکلات یا درگیری ها مشاهده کنید و باور کنید که همیشه درست هستند

در استراحت مشکل دارید

خصمانه ، سرسخت و بحث برانگیز هستند

چه عواملی باعث اختلال شخصیت پارانوئید می شود؟

علت دقیق PPD مشخص نیست ، اما به احتمال زیاد شامل ترکیبی از عوامل بیولوژیکی و روانی است. این واقعیت که PPD در افرادی که خویشاوندان نزدیک با اسکیزوفرنی دارند ، شایع تر است ، نشان دهنده ارتباط ژنتیکی بین این دو اختلال است. تجارب اولیه کودکی ، از جمله آسیب های جسمی یا عاطفی ، همچنین مشکوک هستند که در رشد PPD نقش دارند.

چگونه اختلال شخصیت پارانوئید تشخیص داده می شود؟

در صورت وجود علائم جسمی ، پزشک با انجام یک تاریخچه کامل پزشکی و روانپزشکی و در صورت بیان ، معاینه بدنی ارزیابی را آغاز می کند. اگرچه هیچ آزمایشگاهی برای تشخیص بیماریهای شخصیتی وجود ندارد ، اما پزشک ممکن است از آزمایشات تشخیصی مختلفی برای رد بیماری جسمی بعنوان علت علائم استفاده کند.

اگر پزشک دلیل جسمی علائم را پیدا نکند ، ممکن است فرد را به روانپزشک یا روانشناس ، متخصصان مراقبت های بهداشتی که به طور خاص برای تشخیص و معالجه بیماری های روحی روانی هستند ، ارجاع دهد. روانپزشکان و روانشناسان از ابزارهای مصاحبه و ارزیابی ویژه طراحی شده برای ارزیابی فرد برای یک اختلال شخصیت استفاده می کنند.

اختلال شخصیت پارانوئید (PPD) یک بیماری روانی است که با هذیان پارانوئید و یک سوء ظن فراگیر ، دیرپا و بی اعتمادی عمومی نسبت به دیگران مشخص می شود. افراد مبتلا به این اختلال شخصیت ممکن است حساس باشند ، به راحتی توهین شوند

و به طور عادت با اسکن هوشیار محیط برای سرنخ یا پیشنهادهایی که ممکن است ترس یا سوگیری آنها را تأیید کند ، به جهانیان ارتباط برقرار کنند. آنها ناظر مشتاق هستند. آنها فکر می کنند که در معرض خطر هستند و به دنبال نشانه ها و تهدیدات مربوط به آن خطر هستند ، که به طور بالقوه از شواهد دیگر قدردانی نمی کنند.

خصوصیات افراد دارای اختلال پارانوئید

آنها تمایل به محافظت و مشکوک بودن و زندگی عاطفی کاملاً محدود دارند. كاهش ظرفيت آنها براي درگيري معنادار و الگوی كلي ترك جداشده ، غالباً به منزله كيفيت انزواي اسكيزوئيد در تجربه زندگي خود است.

اقدامات به عنوان خصمانه ، تمایل مداوم به خود ارجاع یا احساس سرسختانه از حق شخصی. بیماران مبتلا به این اختلال همچنین می توانند با سایر اختلالات شخصیتی (مانند اسکیزوتایپ ، اسکیزوئید ، خودشیفتگی ، دوری و مرز) همبودی قابل توجهی داشته باشند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید عموماً با داشتن الگوی دیرینه از بی اعتمادی فراگیر و سوء ظن دیگران مشخص می شوند. فردی که دارای اختلال شخصیت پارانوئید است تقریباً همیشه اعتقاد دارد که انگیزه های افراد دیگر مشکوک یا حتی بدخلقی است.

افراد مبتلا به این اختلال فرض بر این دارند که افراد دیگر از آنها سوءاستفاده می کنند ، آسیب می زنند یا فریب می دهند ، حتی اگر هیچ مدرکی برای حمایت از این انتظار وجود نداشته باشد.

در حالی که کاملاً عادی است که همه درجاتی از زندگی در زندگی داشته باشند (مانند نگرانی در مورد مجموعه قریب الوقوع اخراج در محل کار) ، افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید این مسئله را به شدت سوق می دهند – این تقریباً به همه حرفه ای ها و روابط شخصی که دارند.

طرز برخورد با افراد دارای اختلال پارانوئید

افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید به طور کلی همراهی با آنها دشوار است و اغلب با روابط نزدیک مشکل دارند. سوء ظن و خصومت بیش از حد آنها ممکن است در استدلال صریح ، در شکایت های مکرر و یا با بی احترامی به ظاهر خصمانه بیان شود.

از آنجا که آنها برای تهدیدات احتمالی بسیار مراقب هستند ، ممکن است به صورت محافظت شده ، مخفیانه یا منحرف عمل کنند و به نظر می رسد “سرد” و فاقد احساسات دلپذیر باشند. اگرچه به نظر می رسد آنها عینی ، منطقی و بی عقل باشند ، اما بیشتر اوقات جلوه ای از اثرات خاص را نشان می دهند ، با ابراز خصمانه ، سرسختانه و طعنه آمیز غالب است.

ماهیت مبارزه و مشکوک آنها ممکن است واکنش خصمانه ای را در دیگران ایجاد کند ، که در این صورت به تأیید انتظارات اصلی آنها منجر می شود.

از آنجا که افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید فاقد اعتماد به دیگران هستند ، نیاز به بیش از حد خودکفایی و حس قوی خودمختاری دارند.

آنها همچنین نیاز به کنترل بالایی در مورد اطرافیان دارند. آنها غالباً سفت و سخت ، نسبت به دیگران انتقاد می کنند و قادر به همکاری نیستند و در پذیرش انتقاد نیز مشکل زیادی دارند.

یک اختلال شخصیت الگوی ماندگار از تجربه و رفتار درونی است که از هنجار فرهنگ فرد منحرف می شود. این الگوی در دو یا چند منطقه زیر مشاهده می شود: شناخت؛ تاثیر می گذارد؛ عملکرد بین فردی؛ یا کنترل ضربه الگوی ماندگار انعطاف پذیر و گسترده در طیف گسترده ای از موقعیت های شخصی و اجتماعی است.

مضررات اختلال پارانوئید

این به طور معمول منجر به پریشانی یا اختلال قابل توجهی در زمینه های اجتماعی ، کار یا سایر زمینه های عملکرد می شود. این الگوی پایدار و طولانی مدت است و شروع آن را می توان در بزرگسالی یا بزرگسالی آغاز کرد.

اختلال شخصیت پارانوئید با بی اعتمادی فراگیر و بدگمانی دیگران مشخص می شود به گونه ای که انگیزه های آنها بدخلقی تعبیر می شود. این معمولاً در اوایل بزرگسالی آغاز می شود و در متن های متنوعی ارائه می شود ، همانطور که توسط چهار (یا بیشتر) از موارد زیر مشخص شده است:

بدون داشتن مبنای کافی مشکوک است که دیگران از او سوءاستفاده می کنند ، به آنها آسیب می رسانند یا او را فریب می دهند

درمورد وفاداری یا اعتماد به نفس دوستان یا نزدیکان ، مشکوک با تردیدهای غیرقابل توجیه است

به دلیل ترس غیرمجاز مبنی بر اینکه از اطلاعات بدخواهانه علیه وی استفاده می شود ، مایل به اعتماد به نفس دیگران نیست.

 مفاهیم پنهان یا تهدید آمیز را به عنوان اظهارات یا وقایع خوش خیم می خواند

پشتکار مداوم را تحمل می کند (یعنی از توهین ، جراحات و یا ضربات غیرقابل پیش بینی است)

حمله به شخصیت یا شهرت خود را که برای دیگران آشکار نیست ، درک می کند و سریع واکنش نشان می دهد با عصبانیت یا ضدحمله

بدون شک توجیهی درباره وفاداری همسر یا شریک جنسی مشکوک است

اختلال شخصیت پارانوئید به طور کلی تشخیص داده نمی شود که یک اختلال روانی دیگر مانند اسکیزوفرنی یا اختلال دو قطبی یا افسردگی با ویژگی های روانی ، قبلاً در فرد تشخیص داده شده باشد

اختلالات پارانوئید و شخصیتی

از آنجا که اختلالات شخصیتی الگوهای طولانی مدت و پایدار رفتار را توصیف می کند ، بیشتر آنها در بزرگسالی تشخیص داده می شوند.

تشخیص این بیماری در دوران کودکی یا بزرگسالی غیر معمولی است زیرا کودک یا نوجوان تحت رشد مداوم ، تغییر شخصیت و بلوغ قرار دارند. اما اگر در کودک یا نوجوان تشخیص داده شود ، حداقل باید حداقل 1 سال این ویژگی ها را داشته باشد.

طبق گفته انجمن روانپزشکی آمریكا (2013) ، اختلال شخصیت پارانوئید در مردان شیوع بیشتری در مردان دارد و در جایی بین 2.3 تا 4.4 درصد در جمعیت عمومی رخ می دهد.

مانند اکثر اختلالات شخصیتی ، اختلال شخصیت پارانوئید به طور معمول با افزایش سن شدت می یابد ، در حالی که بسیاری از افراد تا زمانی که در دهه 40 یا 50 سالگی خود قرار دارند کمی از شدیدترین علائم را تجربه می کنند.

چگونه اختلال شخصیت پارانوئید تشخیص داده می شود؟

اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت پارانوئید به طور معمول توسط یک متخصص حرفه ای بهداشت روان مانند روانشناس یا روانپزشک تشخیص داده می شود. پزشکان خانواده و پزشکان عمومی عموماً برای تهیه این نوع تشخیص روانشناختی آموزش دیده و مجهز نیستند.

بنابراین در حالی که در ابتدا می توانید در مورد این مشکل با یک پزشک خانواده مشورت کنید ، آنها باید شما را برای تشخیص و درمان به یک متخصص بهداشت روان ارجاع دهند. هیچ آزمایشگاهی ، خون و آزمایشهای ژنتیکی برای تشخیص اختلال شخصیت پارانوئید وجود ندارد.

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید به دنبال معالجه نیستند. به طور کلی ، افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی اغلب تا زمانی که این اختلال شروع به مداخله و یا تأثیر غیرقانونی بر زندگی فرد نکند ، به دنبال درمان نیستند. این اغلب اتفاق می افتد هنگامی که منابع مقابله یک شخص خیلی نازک برای مقابله با استرس یا سایر رویدادهای زندگی کشیده می شود.

تشخیص اختلال شخصیت پارانوئید توسط یک متخصص بهداشت روان انجام می شود و علائم و سابقه زندگی شما را با موارد ذکر شده در اینجا مقایسه می کند. آنها تعیین می کنند که آیا علائم شما معیارهای لازم برای تشخیص اختلال شخصیت را برآورده می کند یا خیر.

علل اختلال شخصیت پارانوئید

محققان امروز نمی دانند چه عواملی باعث اختلال شخصیت پارانوئید می شود. با این حال ، بسیاری از تئوری ها در مورد دلایل احتمالی وجود دارد. اکثر متخصصان در یک الگوی علیت بیوفیزیکی اجتماعی عضو می شوند – یعنی علل احتمالاً به دلیل عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی ، عوامل اجتماعی (مانند نحوه تعامل فرد در رشد اولیه خود با خانواده و دوستان و فرزندان دیگر) و عوامل روانی است.

(شخصیت و خلق و خوی فرد ، با توجه به محیط خود شکل گرفته و مهارت های مقابله ای را برای مقابله با استرس یاد گرفته است) این نشان می دهد که هیچ یک از عوامل مسئولیت پذیر نیست – بلکه ، ماهیت پیچیده و احتمالاً در هم تنیده هر سه عامل مهم است. اگر فردی به این اختلال شخصیت مبتلا باشد ، تحقیقات نشان می دهد که احتمالاً کمی افزایش یافته است که این اختلال به فرزندان خود “نازل شود”.

درمان اختلال شخصیت پارانوئید

درمان اختلال شخصیت پارانوئید به طور معمول شامل روان درمانی طولانی مدت با یک درمانگر است که در معالجه این نوع اختلال شخصیت تجربه دارد. داروها همچنین ممکن است برای کمک به علائم نگران کننده و ناتوان کننده خاص تجویز شود.